Część II . Rozdział 1

Witam was serdecznie po wakacjach... Mam nadzieję , że spędziliście je wspaniale... Wracam do was z najnowszym rozdziałem o przygodach Ness... 

Mam nadzieję , że rozdział wam się spodoba..

Już chcę na początku urzedzić , że teraz notki będą rzadziej dodawane..

Przykro mi , ale ostatnio mam masę problemów ..

Żeby was już nie zanudzać.. ostatnie pytanie..

Możecie mi polecić jakąś szalonownie ?? Chcę jakiś szablon z prawdziwego zdarzenia.. Sama nie umiem takich rzeczy robić.. Niestety.. Ale jeżeli możecie mi polecić to była bym wdzięczna za sugestie ..

!!

Zapraszam na rodział !!!

__________________

MUZYKA

Miesiąc później.

[Matt]

• Carlise , myślisz , że nasi przyjaciele pomogą nam , tak jak kiedyś przed Volturii – Ja i Lexi lekko się skrzywiliśmy
• Wybaczcie – uśmiechnęła się smutno Bella.
• Myślę , że tak. Przecież znają Ness.
• Po co nam ich pomoc ?? zapytał Luke.
• Ponieważ z tego co się wiemy – warknąłem – One zbierają ludzi do ochrony i jest ich sporo. Musimy ją odzyskać a w ok 15 osób nie za bardzo nam się to uda. Ile jest tych waszych przyjaciół ??
• 18 o ile wszyscy się zjawią – powiedział Edward.
• Ja sprowadzę swoją armię – powiedział Luke i zaczął gdzieś dzwonić.

Nagle usłyszałem dźwięk mojego telefonu. Wyjąłem go z kieszeni i zobaczyłem kto dzwonił. O mało mi oczy nie wyszły ze zdziwiena.

• Co się dzieje ?? spytała Lexi.
• Tata , dzwoni.

Wcisnąłem zieloną słuchawkę i odebrałem.

• Halo – powiedziałem w telefon.
• Witaj , synu – powiedział Aro.
• Czego , chcesz Aro. I nie nazywaj mnie nim. Bo już nim nie jestem.
• Dzwonię z wiadomością , która może bardzo cię zainteresować. Znaleźliśmy przez przypadek waszą Renesmee i z tego co wiedzę nie jest sobą. Mamy również tę wampirzycę , która przyczyniła się do całego rozwoju sprawy. Jak chcecie to się zjawcie.. Jutro egzekucja.
• Gdzie ??
• W Voltterze.

Rozłączył się.

Ja byłem w lekkim szoku.

• Co się dzieje ?? spytała Lexi.
• Aro znalezł Nessie i ma też Kathrine . Powiedział, że jutro jest egzekucja z tego co mogę się domyślić to Kathrine , bo nie powiedział tego bezpośrednio.

Każdy zrobił wielkie oczy.

• Jedziemy niezwłocznie – powiedziała Bella.

****

I tak też zrobiliśmy . Następnego dnia rano wyruszyliśmy najwcześniejszym samolotem jaki był do Włoch.

Lot trwał 6 godzin. Wylądowaliśmy pod wieczór , kiedy już było szaro i nie było słońca , to akurat nam nie przeszkadzało.

Od razu bez ogródek ukradliśmy auta i ruszyliśmy jak najszybciej do Volterry.

Dojechanie zajęło nam 5 minut , ale jechaliśmy 230 km/h.

Zostawiliśmy je gdzieś na jakimś osiedlu.

Potem ruszyliśmy biegiem na górę gdzie znajdowała się główna sala w zamku.

Wpadliśmy do środka.

• Witam. Zapraszam. - powiedziała dziewczyna za biurkiem.

Nie zwróciliśmy na nią największej uwagi.

Weszliśmy do sali. Straż jak zwykle stała po bokach jak posągi.

Wielka trójca siedziała na tronach i rozmawiała.

• Gdzie ona jest ?? zapytałem bez ogródek.
• Och , jesteście. - powiedział Aro.
• Dobra , daruj sobie – warknąłem.
• Grzeczniej. Wprowadzić je.

Nagle pojawili się strażnicy , którzy trzymali w garście Nessie i Kathrine.

Kathrine się wyrwała jak mogła , ale strażnicy byli silniejsi.

Za to Nessie wisiała bezwładnie w ich ramionach.

• Co jej zrobiliście ?? krzyknąłem wraz jej rodzicami.
• Spokojnie. Jest kontrolowana przez Aleca , bo jest jeszcze gorsza niż ona – wskazał na wyrywającą się dziewczynę. - No to rozpocznijmy egzekucję. - klasną w dłonie. - Ale najpierw oddajcie im dziewczynę.

Strażnicy podeszli do mnie i po prostu rzucili nią we mnie z impetem.

Ledwo ją złapałem.

Wziąłem ja na ręce.

• Nie używam już na niej daru , ale zrobiłem iż będzie nieprzytomna do jutra i spokojnie ją zabierzecie do domu – powiedział kamiennym głosem chłopak.

Aro kiwnął na strażników. Złapali Kathrine w garść.

Powiedział jej wszystkie zarzuty. Ona za to słuchała ze spokojem za to z uśmiechem drwiącym na twarzy.

Po czym podszedł załapał ją za głowę i pociągnął w górę , a strażnicy pociągnęli za ręce i o to tym sposobem rozczłonkowali ją na części powodując jej śmierć. Zrobiło mi się lżej na duszy. Spojrzałem na ukochaną.

Leżała nieprzytomna w moich ramionach.

• No już po wszystkim – warknął Kajusz – Zabierać się stąd zanim zmienimy zdanie.

Wyszedłem bez słowa , za to Lexi powiedziała – Dziękujemy wam. Bardzo tęsknie za tobą , tato , ale nie mogę zostać . Matt również.

Aro ją zignorował. Moja siostra wyszła ze spuszczoną głową i zamknęła za sobą wielkie wrota prowadzące do sali.

• Mogłaś sobie darować – powiedziałem.
• Chyba masz rację – wyszeptała. - Ale musiałam spróbować.

**

Tak jak powiedział Aro , Nessie się okropnie zachowywała. Była jak szalona.

Wraz zamknęliśmy ją w lochu w domu Salvatore'ów.

Bardzo hałasowała i krzykiem drwiła z nas.

• Myślicie , że to coś da.. Nic.. Teraz jestem naprawdę sobą – krzyczała z piwnicy.

Zaśmiała się głośno.

• Będę zabijać ludzi i nie powstrzymacie mnie.

Każdemu z nas było ciężko tego słuchać.

Minęło kilka tygodni , odkąd jest z nami i nie wiemy jak jej pomóc.

Lexi stara się wymyślić sposób by Nessie znowu do nas wróciła.

Tak bardzo za nią tęsknię. Jest miłością mojego życia.

• Damonie , Stefanie mogę z wami porozmawiać na osobności ?? spytała moja siostra

Kiwnęli głowami i wyszli z salonu za Lexi.

**

[Lexi ]

• Mam pomysł jak sprowadzić ją z powrotem.
• Jak ?? spytał Stefan.

Wytłumaczyłam im dokładnie każdy szczegół planu. Słuchali w ciszy. Na początku byli zszokowani , ale później gdy nad tym pomyśleli to od razu przyznali rację.

• Tylko nic nie mówcie Mattowi. Niech będzie nieświadomy , bo się nie zgodzi.
• Myślisz , że pierścień na nim zadziała ? Spytał Damon.
• Nie mam pojęcia – przyznałam. - Bonnie ! - zawołałam czarownicę.

Brązowo włosa dziewczyna pojawiła się chwilę później. Była bardzo skupiona i poważna.

Podeszła do nas.

• O co chodzi ?? spytała
• Mam do ciebie pytanie – zaczęłam – Czy pierścień , która pozwala na przywrócenie życia zadziała na Matta ?
• Sama nie wiem . Po co wam to ??
• Lepiej żebyś nie wiedziała – powiedział Stefan.

Zastanowiła się chwilę. Popukała palcem w brodę.

Podrapała się po głowie.

• Nie jestem pewna co do pierścienia , ale mogę rzucić na niego czar ochronny. Nawet jeżeli go zabijecie , ale nie mam pojęcia po co to wróci do życia po kilku godzinach.
• Mogłabyś to zrobić . Teraz jak najszybciej. - poprosiłam.
• Pewnie – powiedziała i poszła zrobić swoje.

[ Matt ]

Siedziałem na krześle i patrzyłem na przywiązaną do krzesła Nessie. Wyrywała się .

• Myślisz , że coś wam się uda – wysyczała – To prawdziwa ja. Nie zmienicie mnie.

Nie odezwałem się.

Po prostu patrzyłem.

Nagle w pomieszczeniu pojawiła się Bonnie.

• Matt , możesz na chwilę stanąć naprzeciwko mnie – poprosiła.
• Pewnie. O co chodzi ??
• To nie ważne. - położyła mi ręce na ramionach i coś zaczęła mówić po łacinie.

Nie rozumiałem o co chodzi.

Chwilę jeszcze mówiła słowa , po czym otworzyła oczy.

• Dzięki to wszystko co chciałam. - powiedziała i poszła.

Odprowadziłem ją wzrokiem i wzruszyłem ramionami.

Spojrzałem na ukochaną. Śmiała się. Miała rządzę krwi w oczach , aż pałała z jej oczu.

• Renesmee , wróć do mnie – wyszeptałem.
• Żałosny jesteś – warknęła. - Jestem tu. To ja prawdziwa ja.
• Tak , już to słyszałem – mruknąłem.

Nagle w pomieszczeniu pojawili się Salvatorowie , Lexi i rodzina Nessie.

Wyglądali na wkurzonych , ale coś było na rzeczy.

Spojrzałem na nich jak na głupka.

• Renesmee – wysyczał Damon – Skoro uważasz , że to prawdziwa ty to proszę bardzo – chłopak złapał mnie mocno za szyję.

Poczułem jak mój kark pęka i zalała mnie ciemność.

[ Nessie]

Poczułam się dziwnie. Zobaczyłam jak mój ukochany pada na ziemię martwy. Ogarnęła mnie dzika panika i smutek.

• Matt !! Krzyknęłam , poczułam łzy na policzkach.
• O tak, Renesmee , witaj z powrotem. - powiedział Damon.
• Zabiję cię – krzyknęłam – Matt !!

Wyrywałam się by tylko się uwolnić. Krzyczałam jak najęta.

• Czujesz co !! To smutek , rozpacz !! To uczucia !!

Zapłakałam głośniej.

• Odwiążcie mnie !! Proszę.

Stefan podszedł za moje plecy i poczułam jak węzły puściły. Podniosłam momentalnie ręce w górę. Wstałam z krzesła i podbiegłam do martwego Matta , który leżał na podłodze. Płakałam.

• Dziadku , pomóż mu. Proszę.

Damon go zatrzymał , bo Carlise już chciał ruszyć z pomocą.

Stefan ukucną obok ciała tak by być naprzeciwko mojej twarzy.

• Nessie , spójrz na mnie – powiedział spokojnie. Spojrzałam na przyjacielską twarz. - Mattowi nic nie jest. Jest nieprzytomny. Obudzi się za kilka godzin. Obiecuję ci to.
• Ale..
• Zaufaj mi. Teraz się uspokój. Jak się czujesz ??
• Chyba z powrotem sobą.. - wyszeptałam.
• Wyjdźcie , wszyscy – zarządził.

Moja rodzina na którą nie zwracałam uwagi , wyszła bez słowa . Tak bardzo ich ranię , ale i tak mi wybaczą.

Kiedy już wszyscy wyszli , byłam ja , Stefan i Matt.

Spojrzałam na jego przystojną twarz. Położyłam dłoń na prawym policzku , a na drugim złożyłam lekki pocałunek.

• Nessie , chcesz zostać z nim sama ?? spytał mnie chłopak.
• Możesz go gdzieś zanieść , zaraz do niego przyjdę. Muszę iść najpierw do rodziny.

Kiwnął lekko głową.

• Masz – podał mi chusteczkę.

• Dzięki – wytarłam twarz.
• Pamiętasz coś z tej hipnozy ??
• Tak , wszystko. Od środka krzyczałam , chciałam wrócić. Zabiłam tyle niewinnych ludzi. Ja nie chciałam . Nigdy nie zamierzałam umyślnie zrobić komuś krzywdę.
• Wiem. Zabiorę go.

***

Weszłam do salonu Salvatorów. Była tam tylko Lexi. Gdy mnie zobaczyła to w jej oczach zebrały się łzy. Podbiegła do mnie i rzuciła się ramiona.

• Nessie , to ty – wyszeptała.
• Tak , Lexi. - odpowiedziałam mechanicznie – Gdzie moja rodzina ??
• Na dworze. Bardzo ciężko to znoszą , a zwłaszcza twoi rodzice. Nessie , Mattowi nic nie będzie. To wszystko to był mój pomysł.
• Dziękuje ci za wszystko.

Uśmiechnęła się lekko.

• Możesz ich tu zawołać ??
• Pewnie.

W podskokach wyszła na dwór. Schowałam się za ścianę.

Czekałam w ciszy.

• Ktoś chciałby z wami porozmawiać – powiedziała.
• Doprawdy ?? mruknął Tata.
• Zostawię was samych. - wyszła z pokoju zamykając cicho drzwi.
• Więc kto..?? zaczął Carlise.

Wyszłam za ściany. Stanęłam naprzeciwko nich.

Zrobili szerokie oczy.

Mama pokręciła głową .

• Mamo , Tato – sapnęli.

• To ty ?? spytała Bella i podeszła wolno.
• Tak.. - rzuciła mi się w ramiona. - Wróciłam. Wszystko zasługa Lexi. Obiecuję wam , że nigdy już mnie nie stracicie.

Tata też się do nas przytulił.

***

Siedziałam przy łóżku na którym nadal leżał nieprzytomny Matt. Bonnie zapewnia mnie , że się obudzi , a ja jej wierzę.

Położyłam głowę tuż obok jego ręki załamana tym , że nadal się nie budzi.

Poczułam ruch na łóżku.

Podniosłam głowę. Matt się budził. Uśmiechnęłam się.

Otworzył oczy i od razu spojrzał na mnie.

• Nessie ??
• Matt.. Jak się czujesz ?
• Wróciłaś do mnie – mruknął.
• Tak  – położyłam mu rękę na policzku. Wtulił się w nią i położył jeszcze swoją jakby bał się , że ucieknę.
• Jak się czujesz ? Zapytałam ponownie.
• Nic mi nie jest – podniósł się i puścił moją rękę. - Boli mnie lekko kark. W końcu Damon mi go skręcił. - uśmiechnął się zadziornie.
• To nie jest zabawne – warknęłam.

Wstałam z krzesełka i podeszłam do okna. Patrzyłam w przestrzeń.

Poczułam silne ramiona oplatające mnie. Przytuliłam się do jego torsu.

• Nie gniewaj się. Nie chciałem cię zdenerwować , ale staram się jakoś to przeboleć i zapomnieć.
• Tego nie da się zapomnieć , Matt – wyrwałam się z jego objęć.

Patrzył na mnie spod zmarszczonych brwi.

• Mordowałam ludzi , zraniłam was wszystkich.
• To nie twoja wina to przez Kathrine.
• Gówno prawda . Ja wiedziałam co robię rozumiesz. Gdy na przykład mordowałam kogoś to od środka krzyczałam , że nie chcę tego robić , ale moje ciało nie słuchało rozumu. Byłam rozpruwaczem. Pomimo iż nie ma tej hipnozy i tak cały czas chcę mordować i żywić się ludzką krwią.
• To było silniejsze od ciebie. Nie mogłaś tego powstrzymać.
• Ty nic nie rozumiesz.. I nie zrozumiesz..
• To mi wytłumacz.
• Nie ma co tłumaczyć.. po prostu zostawmy to w spokoju , bo nie chcę się kłócić.
• Jak chcesz , ale kiedyś będziemy musieli porozmawiać na ten temat.
• Ale nie teraz , proszę cię . Muszę najpierw sama to przetrawić.